اکسیژن درمانی هیپرباریک

 اکسیژن درمانی پرباریک (HBOT) نوعی درمان است که برای تسریع بهبودی مسمومیت با مونوکسید کربن، قانقاریا، زخم‌هایی که بهبود نمی‌یابند و عفونت‌هایی که در آن بافت‌ها نیاز به اکسیژن دارند، استفاده می‌شود.

برای این درمان، شما وارد یک محفظه ویژه می‌شوید تا اکسیژن خالص را در سطوح فشار هوا 1.5 تا 3 برابر بیشتر از حد متوسط ​​تنفس کنید. هدف پر کردن خون با اکسیژن کافی برای ترمیم بافت ها و بازگرداندن عملکرد طبیعی بدن است.

حقایقی در مورد اکسیژن درمانی هایپرباریک

اکسیژن درمانی هیپرباریک برای اولین بار در اوایل قرن بیستم در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت.

این درمان دوباره در دهه 1940 آزمایش شد، زمانی که نیروی دریایی ایالات متحده از آن برای درمان غواصان در اعماق دریا که بیماری رفع فشار داشتند استفاده کرد. در دهه 1960، این درمان برای درمان مسمومیت با مونوکسید کربن نیز مورد استفاده قرار گرفت.

امروزه، هنوز هم برای درمان غواصان بیمار و افراد مبتلا به مسمومیت با مونوکسید کربن، از جمله آتش نشانان و معدنچیان، استفاده می شود. همچنین برای بیش از ده ها شرایط مختلف از سوختگی گرفته تا بیماری استخوان تایید شده است، از جمله:

مسمومیت با مونوکسید کربن

مسمومیت با سیانید

جراحات له کردن

گانگرن گازی (شکلی از قانقاریا که در آن گاز در بافت ها جمع می شود)

بیماری رفع فشار

کاهش حاد یا تروماتیک جریان خون در شریان ها

پیوندها و فلپ های پوستی آسیب دیده

عفونت در استخوان (استئومیلیت) که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد

آسیب ناشی از تشعشعات تاخیری

بیماری گوشت خوار (عفونت نکروزنده بافت نرم)

حباب هوا یا گاز محبوس شده در رگ خونی (آمبولی هوا یا گاز)

عفونت مزمن به نام اکتینومیکوز

زخم های دیابتی که به درستی بهبود نمی یابند

Medicare، Medicaid و بسیاری از شرکت های بیمه عموماً اکسیژن درمانی هایپرباریک را برای این شرایط پوشش می دهند، اما ممکن است در هر موردی این کار را انجام ندهند. با طرح بیمه خود بررسی کنید تا ببینید آیا تحت پوشش است یا خیر و آیا قبل از درمان نیاز به مجوز اولیه دارید یا خیر.

توجه داشته باشید که HBOT برای درمان برخی شرایط ایمن و موثر در نظر گرفته نمی شود. این موارد عبارتند از: HIV/AIDS، آسیب مغزی، بیماری قلبی، سکته مغزی، آسم، افسردگی، آسیب نخاعی، و آسیب های ورزشی.

HBOT چگونه کار می کند؟

HBOT با رساندن پلاسمای غنی از اکسیژن به بافتی که گرسنه اکسیژن است، به بهبود زخم کمک می کند. صدمات ناشی از زخم به رگ های خونی بدن آسیب می زند که مایعی را آزاد می کند که به بافت ها نشت می کند و باعث تورم می شود. این تورم سلول های آسیب دیده را از اکسیژن محروم می کند و بافت شروع به مردن می کند. HBOT در حالی که بافت ها را با اکسیژن پر می کند، تورم را کاهش می دهد. فشار بیشتر در محفظه باعث افزایش میزان اکسیژن در خون می شود. هدف HBOT شکستن چرخه تورم، گرسنگی اکسیژن و مرگ بافت است.

HBOT از آسیب خونرسانی مجدد جلوگیری می کند. این آسیب شدید بافتی است که زمانی اتفاق می‌افتد که خون پس از محرومیت بافت‌ها از اکسیژن باز می‌گردد. به عنوان مثال، هنگامی که جریان خون به دلیل آسیب له شدگی قطع می شود، مجموعه ای از رویدادها در داخل سلول های آسیب دیده منجر به آزاد شدن رادیکال های مضر اکسیژن می شود. این مولکول ها می توانند به بافت هایی آسیب بزنند که قابل برگشت نیستند. آنها باعث بسته شدن رگ های خونی و توقف جریان خون می شوند. HBOT پاک‌کننده‌های رادیکال اکسیژن بدن را تشویق می‌کند تا مولکول‌های مشکل‌زا را جستجو کنند و اجازه دهند بهبودی ادامه یابد.

HBOT به جلوگیری از عملکرد باکتری های مضر کمک می کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. HBOT می تواند سموم باکتری های خاصی را از کار بیاندازد. همچنین غلظت اکسیژن را در بافت ها افزایش می دهد. این به آنها کمک می کند تا در برابر عفونت مقاومت کنند. علاوه بر این، این درمان توانایی گلبول های سفید خون را برای یافتن و از بین بردن مهاجمان بهبود می بخشد.

HBOT تشکیل کلاژن جدید و سلول های جدید پوست را تشویق می کند. این کار را با تشویق به رشد رگ خونی جدید انجام می دهد. همچنین سلول ها را برای تولید مواد خاصی مانند فاکتور رشد اندوتلیال عروقی تحریک می کند. اینها سلولهای اندوتلیال مورد نیاز برای بهبودی را جذب و تحریک می کنند.

انواع اتاق های اکسیژن هیپرباریک

اکسیژن درمانی هیپرباریک از 2 نوع محفظه استفاده می کند:

اتاق تک مکان. این اتاقک برای 1 نفر ساخته شده است. این یک لوله پلاستیکی طولانی است که شبیه دستگاه ام آر آی است. بیمار به داخل اتاقک می لغزد. به آرامی با اکسیژن 100٪ تحت فشار قرار می گیرد.

اتاق چند مکان. این اتاق یا اتاق، می‌تواند برای 2 یا چند نفر به طور همزمان جا شود. درمان تا حد زیادی یکسان است. تفاوت این است که مردم اکسیژن خالص را از طریق ماسک یا هود تنفس می کنند. ممکن است یک تکنسین نیز در حین انجام درمان در اتاق با شما باشد.

در طول HBOT چه اتفاقی می افتد

فقط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید HBOT را تجویز کند. تعدادی از بیمارستان ها این اتاق ها را ارائه می دهند. افراد به راحتی در این اتاقک ها استراحت می کنند، می نشینند یا دراز می کشند و نفس عمیق می کشند. بسته به دلیل درمان، جلسات می تواند از 45 دقیقه تا 300 دقیقه طول بکشد.

ممکن است با افزایش فشار، مانند زمانی که در هواپیما یا کوه هستید، گوش‌های شما مسدود شده باشد. بلعیدن یا جویدن آدامس گوش‌ها را به حالت عادی بازمی‌گرداند.

خون شما اکسیژن اضافی را در سراسر بدن حمل می کند و به بافت های آسیب دیده که به اکسیژن بیشتری نیاز دارند تزریق می کند تا بتوانند شروع به بهبود کنند. وقتی یک جلسه تمام می شود، ممکن است احساس سبکی سر داشته باشید. عوارض جانبی خفیف شامل کلاستروفوبیا، خستگی و سردرد است. همیشه از کسی بخواهید بعد از HBOT شما را به خانه برساند.